Ὁ Ἱερὸς Ναὸς τῆς Ἁγίας Τριάδος Ἑλληνικοῦ σχεδιάσθηκε ἀπὸ τὸν ἀρχιτέκτονα Ἀθανάσιο Ι. Δεμίρη καὶ ἀνηγέρθη φροντίδι τοῦ « Συλλόγου Κυριῶν Ἑλληνικοῦ» καὶ δαπάναις οἰκιστῶν πρὶν ἀπὸ σχεδὸν ἑκατὸ χρόνια, τὸ 1933. Μὲ τὸ κτίσιμο τοῦ τότε «Νέου Ἀερολιμένος Ἀθηνῶν», ὁ Ναὀς τῆς Ἁγίας Τριάδος περιῆλθε ἀπὸ τὸ 1960 στὴν δικαιοδοσία τῆς Ὑπηρεσίας Πολιτικῆς Ἀεροπορίας, διότι εὑρίσκετο ἐντὸς τῆς ἀναγκαστικῶς ἀπαλλοτριωθείσης ἐκτάσεως του Αεροδρομίου. Καθ᾽ ὄσον διαρκοῦσαν οἱ ἐργασίες κατασκευῆς, ἡ λειτουργία τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ εἶχε σταματήσει, ἐπειδὴ ὁ χῶρος εἶχε περιφραχθεῖ. Ὅταν λειτούργησε ὁ Ἀεροσταθμός, τότε ξανάρχισε ἡ λειτουργία τοῦ Ναοῦ ὡς παρεκκλήσιον τῆς Ἐνορίας Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Σουρμένων. Μετὰ ἀπὸ διαβήματα τῶν κατοίκων στὴν Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν (διότι ἐκεῖ ἀνῆκε ἀρχικὰ πρὸ τῆς ἱδρύσεως τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νέας Σμύρνης), ὁ Ἱερὸς Ναὸς τῆς Ἁγίας Τριάδος ἔγινε ἐνοριακὸς στὴν περιοχὴ τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀπὸ τὸ ἔτος 1970, καὶ ἔκτοτε λειτουργεῖ κανονικὰ ὡς Ἐνοριακὸς Ναός. Παραπλεύρως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ὑπάρχει κτίσμα, τὸ ὁποῖο λειτουργεῖ ὡς πνευματικὸ κέντρο τῶν Ἐνοριτῶν. Ὁ ἱερὸς ναὸς πανηγυρίζει τὴν Δευτέρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (ἑορτὴ κινητή).